Yönetmenliği ilk defa üstlenen Michael Gracey sinematografisinden 2017 yapımı müzikal filmin başrollerini Hugh Jackman, Zac Efron, Michelle Williams üstlenmekte. IMDB puanı 7.9. Film aynı zamanda En iyi Film, En İyi Müzik, Komedi ve Müzikal Dalında En İyi Erkek Oyuncu kategorisinde Altın Küre'ye aday gösterilmiştir. Müzikal denilince seyirci gözünde karşılaştırmalı algı oluşmasına karşılık karşımızda kendi senaryosunun hakkını vermiş bir film var diyebiliriz.
Senaryo, Barnum karakterinin yaşam mücadelesi vererek fakir bir çocukluk geçirmesini ve hayallerine doğru uzanan kurguyu müzikal tadında seyirciyle buluşturuyor. Hayalperest kişiliği onu farklı özellikteki insanların bir araya geldiği bir gösteri şovuna götürüyor ve küçüklükten aşık olduğu Charity ile hayatlarını istedikleri noktaya getirmeleri üzerine odaklanıyor. Filmdeki kırılım noktası, doğallıktan çıkarak parıltıların alkışların arasında Barnum'un değişimi.
Filmin ana mesajı klişeler üzerine odaklansa da müzikalin tatlılığı ve koreografik sahneler izleyiciyle bağını koruyarak sonuna kadar merak uyandırmakta. Hugh Jackman'ın müzikal kategorisindeki deneyimli geçmişi buna gösterilecek en güzel referans. Kavramsal yorumlamalarda farklılıkları kucaklamayı, mutluluğu, mutsuzluğu, eleştiriyi, sevgiyi, aileyi, kabullenmeyi, bağlılığı-dayanışmayı, hatayı, güveni görebileceğiniz klişenin güzelliğinde müzikal, yüzeysellikten derinlere inerek inişli çıkışlı anlar yaratıyor. Genel çerçevede ana karakterler üzerinden ilerleyen filmde diğer karakterleri tanımak için yeterli alan oluşturulmamış. Müziklerine değinecek olursak kesinlikle harika olmuşlar. "Never Enough" ve "From Now On" önerebildiğim (beğendiğim...) iki şarkı. Filmde Phineas Taylor Barnum'un gerçek yaşam öyküsünden alıntılanma göreceksiniz ancak yine de filmi kendi içinde gözlemlediğim kadarıyla sizlerin yorumuna sunuyorum. İyi seyirler...
Yorumlar
Yorum Gönder